Sufragania : Antoni Laubitz
Sufragania gnieźnieńska przy ul. Łaskiego 2 zamyka plac katedralny od strony zachodniej. Ta rezydencja gnieźnieńskich biskupów pomocniczych powstała w I połowie XIX w. Sufraganię odrestaurował jej najwybitniejszy mieszkaniec, biskup Antoni Laubitz. Od 1920 r. Laubitz był proboszczem parafii archikatedralnej w Gnieźnie i prepozytem kapituły. W 1924 r. papież Pius XI mianował go biskupem pomocniczym gnieźnieńskim, którym pozostał do śmierci.
Dzięki Laubitzowi poddano renowacji bazylikę prymasowską i rozbudowano seminarium duchowne. Przyczynił się także do wzniesienia muzeum archidiecezjalnego w Gnieźnie. Sfinansował budowę tanich mieszkań dla gnieźnieńskich bezrobotnych (osiedle Róża). Biskup zaangażował się też mocno w budowę pomnika Bolesława Chrobrego na Wzgórzu Lecha, który w 1929 r. odsłonił prezydent Ignacy Mościcki. W latach 1929-1931 z inicjatywy Laubitza i pod jego kierownictwem prowadzono prace archeologiczne w podziemiach katedry. Odkryto wówczas kilka romańskich grobów, zidentyfikowanych jako pierwotne miejsca pochówku św. Wojciecha i jego brata, metropolity Radzyma.
