Parafia w Łubowie jest jedną ze starszych wiejskich parafii na ziemi gnieźnieńskiej. Jej istnienie potwierdzają dokumenty pochodzące z XIII w. Świetnie zachowany drewniany kościół, który dziś służy tutejszym wiernym, został zbudowany w drugiej połowie XVII w. z inicjatywy biskupa Stanisława Dzianotta. W 1720 r. Lutomscy, ówcześni posiadacze Łubowa, zlecili budowę bocznej kaplicy Matki Boskiej Pocieszenia. Od tego czasu świątynia była jeszcze wielokrotnie remontowana, w tym trzy razy w wieku XX. W roku 2013 wyremontowano zabytkową drewnianą wieżę kościoła. Zbudowany z drewna dębowego kościół jest orientowany (zwrócony częścią ołtarzową na wschód).
Najważniejsze elementy wyposażenia, utrzymanego w ludowej manierze okresu baroku, to ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambona i belka tęczowa. Pochodzą one z pierwszej połowy XVIII w. Nieco późniejsza jest natomiast chrzcielnica, zdobiona w sposób typowy dla stylu rokokowego. Najstarszym elementem wystroju jest kropielnica z piaskowca, wykonana na przełomie XV i XVI w., a zatem pochodząca prawdopodobnie z poprzedniej łubowskiej świątyni.