Kościół w obecnym kształcie został wzniesiony w 1776 roku staraniem proboszcza Melchiora Kiełkowicza. Dzisiejszy, dość oryginalny wygląd kościoła po części drewnianego, a w części murowanego jest skutkiem rozbudowy podjętej stosunkowo niedawno, bo na początku XX w.
Wówczas przedłużono budowlę i dobudowano kruchtę (część wejściową) z neobarokową fasadą. Godnym uwagi jest barokowe wyposażenie wnętrza kościoła m.in. z XVIII-wieczną chrzcielnicą, ozdobioną motywami grzechu pierworodnego z rajskim drzewem, Adamem i Ewą, wężem i aż siedmioma jabłkami (symbol siedmiu grzechów głównych z katolickiego katechizmu), centralną sceną Starego Przymierza z Mojżeszem trzymającym tablice przykazań oraz z Krzyżem Chrystusa jako źródłem i sensem chrzcielnej „wody życia” rozlewającej się na cztery strony świata.